ستاد توسعه و بازسازی عتبات عالیات

آرشیو
سرویس:
موضوع:
قسمت:
از تاريخ:
تا تاریخ:
تعداد نتايج:
صفحه ۱
مادری گفت حسین جان همه را بخشیدند
إنّا نُبٰاهي بِفاطِمَة
زينب تورا به جان من آرام گريه كن
مادری الحق چه می‌آید به نامت, فاطمه (س) !
عاقبت یک روز، رو به گنبدت می‌ایستیم
ای كه خد التريب افتادی
به دریا پا نهاد اما، لبش آتش به دریا زد
ای اهل حرم میر علمدار نیامد
وای ارباً ارباً شد، مصحف علی اکبر
دلتنگی همیشه ی بابا علی علی!
شش ماهه را زدن بخدا تهنیت نداشت
بگو - به خواب، که آید به چشم من بنشیند
خون ، وصل یار ، شیرین بود
مثل رودی زد به قربانگاه تا دریا شود
از میان خیمه تا گودال ... به سر آمده ؟!
زینب اسیر نیست دو عالم اسیر اوست
کِی شود حُر شَوَم و توبه‌ی مردانه کنم؟!
خیال کن که رقیه زمین نخورده پدر
گر دخترکی پیش پدر ناز کند
نوکری امام حسین و اهل‌بیت (علیهم‌السّلام)